Kamień z Oddisbodd

– Ten rysunek to oryginał?

Badacz pokręcił głową.

– Grafikę wykonano na potrzeby Archiwum. To kopia ryciny w kamieniu, powstałej na początku Władzy Poszerzonego Przedstawicielstwa. Odnaleziono ją zaledwie dwadzieścia pięć tysięcy kół wstecz w Oddisbodd, pod wyburzonym, starym schroniskiem. Tam też kamień został zdeponowany, w Schronisku Interwencji.

Wiktoria zapytała, czy można obejrzeć oryginał. Badacz z żalem wykrzywił twarz. Kamień z ryciną nie był zbyt często wystawiany na widok publiczny. Co kilkaset kół wypożyczano go na jakąś wystawę, ale w najbliższych kołach niczego takiego nie planowano.

– Gdybym mogła zobaczyć i dotknąć eksponat, może dowiedziałabym się czegoś więcej. – Wiktoria rozejrzała się po przyjaciołach szukając zrozumienia.

– Jak z wykopaliskami w Poznaniu – wsparł ją Maciej.

– Mam wrażenie, że po przejściu do wymiaru moje zdolności jeszcze bardziej się spotęgowały. – Dziewczyna podziękowała Maciejowi głębokim spojrzeniem. – Do książki Kowalików przemyciłam swoją silną wolę nawiązania kontaktu i udało się, potem nawiązałam kontakt z Maciejem i sprowadziłam go tutaj. Przesłałam i odbierałam wiadomości między naszymi wymiarami. – Znowu od-wróciła się twarzą do monitora. – Teraz czuję, że muszę zobaczyć kamień z ryci-ną.

– Chcesz jechać do Oddisbodd? To zbyt niebezpieczne. Interwencja nie pozwoli ci nawet zbliżyć się do pomieszczenia z eksponatem – ostrzegł Monaakuus.

– Sygnet nam pomoże. – Wiktoria wypowiedziała te słowa z pełnym przekonaniem.

– To szaleństwo – jęknął Monaakuus.

– Przelecieliśmy niemal nad całym Maltuunn, więc nie sądzę, aby lot do Oddisbodd sprawił problemy – przekonywał Maciej.

– Nie chodzi o sam lot, ale o to, co będzie na miejscu. Kamiennej tabliczki pilnuje Interwencja, pięciu interweniuszy. Sam eksponat znajduje się w stalowej skrzyni z zamkiem otwieranymi na pięć szyfrów. Jeden interweniusz zna jeden szyfr i nie wie, jakie są szyfry pozostałych. Co jedenaście kół interweniusze zmieniają swoje szyfry, ale nie robią tego jednocześnie. Ponadto w pomieszczeniu ze skrzynią zawsze znajduje się jeden interweniusz, nawet tam śpi.

– Bardzo się o to troszczą. – Narla wyciągnęła się na sofie i założyła ręce za głowę.

– Eksponat ma ogromną wartość – ekscytował się Monaakuus. – To jeden z niewielu zmaterializowanych przekazów istniejących w tamtym okresie poza oficjalnym obiegiem.

– Nie zabiorę go. – Wiktoria usiadła obok Monaakuusa. – Chcę tylko przyjrzeć się rysunkowi.

U ŹRÓDŁA e-bookowo

PIĄTE WSPOMNIENIE

W powieści "U Źródła" Wspomnienia odgrywają kluczową rolę, nie są jedynie zapisem pamięci, One żyją

Noc spowiła miasto, okalając wszystkie domy. Matka udała się nareszcie na spoczynek, ukoiwszy nieco swoje wzburzenie, a oni mieli trochę spokoju, aby porozmawiać. Opowiedziała ojcu o wszystkim, czego była świadkiem. Gdy skoń-czyła, ciszę przerywał tylko jego oddech. Cierpliwie czekała, aż zbierze się w so-bie.

– Przepraszam – wydał ledwie słyszalny szept.

– Za co?

– Że wciągnąłem cię w to. Nie sądziłem, że tam jest aż tak odmiennie.

– Tylko na pozór.

– Dobrze, że już jesteś u nas. Nie idź tam więcej. Obiecujesz?

– Tak, ojcze. Jedno doświadczenie wystarczy.

Odgarnął do tyłu włosy.

– Gdybyś uznała, że wiedza o tym miejscu powinna przepaść…

– Nie – aż powstała z krzesła. – Czy zdajesz sobie sprawę, ile pokoleń włożyło swój wysiłek, aby utrzymać wiedzę o tej tajemnicy i sposobie jej zgłębienia. Nie mam prawa tego przerwać. Czuję się wyróżniona.

– Dobrze – zrozumiał, że córka już postanowiła. Niepokoiło go coś innego. – Czy będziesz potrafiła z tym żyć?

– Nie obawiaj się. Już powróciłam do codzienności. Zostawiłam tam jedynie swoje Wspomnienie.

U Źródła, wydawnictwo e-bookowo 

Nazwa Planety 2

(…)

„Obiekt nazwałem Planeta 2. Zgodnie z wytycznymi szefowej. Wszystkie znane nam ciała kosmiczne, nie będące gwiazdami, nazywamy obiektami i numerujemy je. Nazwę Planeta zarezerwowaliśmy dla nas i dla kolejnych obiektów z inteligentnymi formami życia. Do tej pory nie znaleźliśmy żadnej oprócz naszej. Do teraz. To druga obok naszej znana nam planeta ze świadomymi umysłami. Stąd Planeta 2. Ich planeta.
Oni. Nie sądziłem, że mogą być tak podobni do nas. Owszem są między nami różnice,

ale to detale. Nie większe od tych jakimi różnią się poszczególne ich odmiany. Planetarianie też się miedzy sobą różnią, choć nie tak jak mieszkańcy Planety 2. Poza tym nasza budowa biologiczna, właściwości fizyczne, chemiczne, wszystko funkcjonuje na podobnych zasadach. Warunki bytowe na Planecie 2 niemal identyczne jak u nas. Między gatunkami roślin i zwierząt także nie ma sensacyjnych różnic.”

(…)
„Zastanawiałem się jak ich nazywać? Planetarianie drudzy? Brzmi niezgrabnie. O takim szczególe moi mocodawcy nie pomyśleli i nie mogli mi niczego podpowiedzieć. Nazwa ich planety brzmiała różnie w różnych językach, dodatkowo w każdym języku używali nazw zamiennych. Na Planecie pod tym względem jest porządek. Planeta brzmi tak samo w każdym języku i nie ma innych określeń. Tymczasowo na własny użytek nazywałem ich Nowi. Uznałem, że po moim powrocie sprawę nazewnictwa pozostawię tym, którzy mnie wysłali.”
(…)
Jaką nazwę ostatecznie wymyślono dla Planety 2 i jej mieszkańców? Zajrzyjcie do wydawnictwa e-bookowo, szukajcie „Bezkresnego umysłu”
#fantastyka #kosmos #space #planet #planeta #planety #star #stars#gwiazda #czas #przestrzen #cywylizacja #alien #aliens

Bezkresny umysł

Pierwsza powieść, którą napisałem w pierwszej osobie, lecz narrator nie jest mną. Nie jest nawet człowiekiem. Jego tożsamość to jednak sprawa bardziej skomplikowana. Podobnie jak w przypadku Gony.

Naran, przeciętny mieszkaniec Planety, zostaje zwerbowany do ściśle tajnego projektu „Bezkresny umysł”. Oznacza to radykalną dla niego zmianę w jego życiu, ale tego właśnie Naran potrzebował, nawet za cenę bardzo ryzykownej misji w nieznane rejony wszechświata. Nie zdawał sobie jednak sprawy, że będzie to także wyprawa w nieznane obszary jego umysłu. I umysłów kilku innych istot. Najnowsza powieść Olafa Tumskiego i pierwsza napisana w pierwszej osobie.

Wydawnictwo e-bookowo 2018