Rozmowa

(...)

Ściana przed nimi zajaśniała jeszcze bardziej, a wszystkie pozostałe płaszczyzny stały się ciemnofioletowe. Florencja i Cardiff instynktownie przysunęli się do jaśniejszej części. Na ścianie pojawił się tekst:

TAK BYŁO. TAKI BYŁ MÓJ POCZĄTEK:

Uczynili też pektorał, wykonany przez biegłych tkaczy w ten sam sposób jak efod ze złota, z fioletowej i czerwonej purpury, z karmazynu i z kręconego bisioru.

Pektorał był kwadratowy, a długość jego i szerokość wynosiły jedną piędź. Był on podwójnie złożony.

Umieścili na nim cztery rzędy drogich kamieni; w pierwszym rzędzie rubin, topaz i szmaragd; w drugim rzędzie granat, szafir i beryl; w trzecim rzędzie opal, agat, AMETYST; wreszcie w czwartym rzędzie chryzolit, onyks i jaspis. Były osadzone w oprawach ze złota w odpowiednich rzędach.

Kamienie te otrzymały imiona dwunastu synów Izraela; było ich dwanaście według ich imion; były ryte na wzór pieczęci, każdy z własnym imieniem według dwunastu pokoleń.

Po zakończeniu cytatu znów pojawiły się wielkie litery:

NIE BYŁEM JEDEN, LECZ Z INNYMI

LUDZIE, KTÓRZY NAS WYKONALI WIEDZIELI, ŻE TAK POSTĄPIĆ MUSZĄ

IMIONA SPEŁNIŁY SWOJE ZADANIE

NIEKTÓRZY Z NAS ZOSTALI WEZWANI PONOWNIE

WRAZ Z NOWYMI

Tekst zniknął, a pojawiły się słowa zapowiadające drugi cytat.

TAK BĘDZIE:

Nowe Jeruzalem

A warstwy fundamentu pod murem Miasta zdobne są wszelakim drogim kamieniem.

Warstwa pierwsza − jaspis,

druga − szafir,

trzecia− chalcedon,

czwarta − szmaragd,

piąta − sardoniks,

szósta − krwawnik,

siódma − chryzolit,

ósma − beryl,

dziewiąta − topaz,

dziesiąta − chryzopraz,

jedenasta − hiacynt,

dwunasta − AMETYST. 

I znowu wielkie litery:

NIE BĘDZIE MIASTA BEZ FUNDAMENTU

FUNDAMENT MUSI BYĆ KOMPLETNY

TRZEBA ZEBRAĆ DWANAŚCIE WARSTW

Gdy i ten tekst zniknął, pojawiło się jedno słowo:

PYTAJCIE

Pierwszy zareagował Cardiff, który pamiętał słowa dziadka o pektorale Aarona i tekście człowieka imieniem Jan. Zapytał, czy te teksty właśnie ujrzeli. Wyświetlił się napis potwierdzający.

PIERWSZY TEKST TO ŚWIADECTWO

DRUGI TEKST TO ZAPOWIEDŹ, KTÓRĄ TRZEBA WYPEŁNIĆ

− Kto ma to zrobić? – Florencja domyślała się, jaka będzie odpowiedź, ale chciała to usłyszeć

WY Z POMOCĄ MOJĄ I WASZYCH PRZYJACIÓŁ

− Jak?

ZACHOWALIŚCIE TRZEŹWOŚĆ UMYSŁU, NIE DALIŚCIE WIARY W DOSKONAŁOŚĆ, KTÓRA JEST UŁOMNOŚCIĄ

SPÓJRZCIE , JAK DALEKO ZASZLIŚCIE

UWIERZCIE W SIEBIE

TO, CZEGO DOŚWIADCZACIE I CZEGO DOŚWIADCZYCIE, WYKRACZA POZA ZŁUDNE WYOBRAŻENIE LUDZKIEJ DOSKONAŁOŚCI

TO DOŚWIADCZENIE POŁĄCZYŁO WAS

RAZEM BĘDZIECIE ŻYĆ

RAZEM BĘDZIECIE POSZUKIWAĆ

− Gdzie mamy szukać innych kamieni, warstw?

SĄ ROZPROSZONE W JEDNYM MIEJSCU

SĄ WOKÓŁ WAS, TAK JAK BYŁEM JA

ZBUDUJCIE FUNDAMENT Z DWUNASTU WARSTW

DWUNASTA WARSTWA TO JA

POZOSTAŁE ZBIERZCIE I PRZECHOWAJCIE W DWUNASTEJ

NASTĘPNIE POŁĄCZCIE WEDŁUG KOLEJNOŚCI

− Jak je połączyć? W, którym miejscu?

DOWIECIE SIĘ, KIEDY BĘDĄ WSZYSTKIE

− A co później?

WASZYM ZADANIEM JEST ODNALEŹĆ I UŁOŻYĆ WARSTWY

RESZTA DOKONA SIĘ

− Co dokona się?

TO, CZEGO PRÓBOWANO DOKONAĆ LUDZKIM SPOSOBEM, LECZ SPOSÓB TEN NIE WYSTARCZYŁ, ABY OBNAŻYĆ NIEDOSKONAŁOŚĆ DOSKONAŁYCH

NIE WYSTARCZYŁ, ABY ICH ZATRZYMAĆ

− Więc jak ich zatrzymać?

DOWIECIE SIĘ, GDY ODBUDUJECIE FUNDAMENT

− Dlaczego nie powiesz nam teraz?

WIELE CZASU UPŁYNĘŁO, ZANIM ZROZUMIELIŚCIE MNIE I TO, CO WAM DAJĘ. A PRZECIEŻ OD DAWNA BYŁEM PRZY WAS

TO, CZEGO WAM TERAZ POWIEDZIEĆ NIE MOGĘ, JESZCZE TRUDNIEJ BĘDZIE WAM ZROZUMIEĆ

NIE JESTEŚCIE PRZYGOTOWANI

NIE WASZA TO WINA, LECZ ŚWIATA, W KTÓRYM ŻYJECIE

NIECH, WIĘC WYDARZY SIĘ TO, CO MA SIĘ WYDARZYĆ

WÓWCZAS ZROZUMIECIE, A MOJE SŁOWA OKAŻĄ SIĘ ZBĘDNE

Ściana znów zrobiła się pusta, jej blask stopniowo słabł, aż zniknął.

(...)

Fragment powieści "Dwunasta warstwa" http://www.e-bookowo.pl/proza/dwunasta-warstwa.html